Η Formula 1 όντας κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, εξακολουθεί να είναι η αιχμή του δόρατος στην εξέλιξη της τεχνολογίας του αυτοκινήτου παρά τους σημερινούς δρακόντειους κανονισμούς.

Στο τέλος του 1992 η Honda αποφάσισε να αποχωρήσει από την Formula 1, τελειώνοντας έτσι την συνεργασία της με την McLaren έπειτα από 5 χρόνια, σε μια άκρως πετυχημένη πορεία σαν κατασκευαστής κινητήρων.

Τι κι αν στα βιβλία των στατιστικών έμεινε σαν μια από τις πλέον αποτυχημένες ομάδες που συμμετείχαν στη Formula 1 τη δεκαετία του '90;

Το ερώτημα για τις διαφορές ανάμεσα σε ένα μονοθέσιο της κατηγορίας Formula 1 και σε ένα της κατηγορίας Formula Indy (τα γνωστά CART), είναι κάτι που υπήρχε και θα υπάρχει πάντα.

Στην ιστορία της Formula 1, δεν ήταν λίγες οι φορές κατά τις οποίες η αντιπαλότητα μεταξύ των team-mates κατέληξε στη δημιουργία ''στρατοπέδων'' εντός της ομάδας.

Η τελευταία φορά που κάποια ομάδα πίεσε για την συμμετοχή 3ου μονοθεσίου της στο πρωτάθλημα ήταν το 1993 και η ομάδα αυτή ήταν η McLaren.

Η τριετία 1994-1996 ήταν μια περίοδος ''χαμηλών πτήσεων'' για τη McLaren: η λήξη της συνεργασίας με τη Honda στα τέλη του 1992 και τον Ayrton Senna στα τέλη του 1993 έκλειναν ένα μεγάλο κεφάλαιο, με τη βρετανική ομάδα να βρίσκεται σε μια φάση ανασυγκρότησης ενόψει 1994.

Όταν ο Alberto Ascari κατακτούσε τον τίτλο το 1953, κανένας συμπατριώτης του δε μπορούσε να φανταστεί ότι θα ήταν ο τελευταίος Ιταλός παγκόσμιος πρωταθλητής.

 Η ρομαντική εποχή των μηχανοκίνητων αγώνων του ’50, του ’60 και του ’70 μας σύστησε πολλούς ενδιαφέροντες και πολύπλευρους χαρακτήρες, οι οποίοι χαρακτηρίζονταν από δύο ιδιαίτερα στοιχεία.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, η κοινότητα της Formula 1 δεν είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με την έννοια της υπερτροφοδότησης στους κινητήρες.