Ημερομηνία 1ης δημοσίευσης: 12/10/2013

Ίσως να ακούγεται υπερβολικό, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των εκπροσώπων της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου πρόσφερε ουκ ολίγα παραδείγματα για τη θεμελίωση ενός αρνητικού στερεότυπου για τους Ιάπωνες οδηγούς αγώνων, με κύρια χαρακτηριστικά τον υπερβάλλοντα ζήλο και την υπέρμετρη ροπή σε λάθη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ''θύματα'' των λαθών των Ιαπώνων ήταν οι συνάδελφοί τους, που είδαν με μια κίνηση-καμικάζι τον αγώνα τους να τελειώνει άδοξα με ανεπανόρθωτη βλάβη από τη σύγκρουση των μονοθεσίων.

Και επειδή οι συγκεκριμένες κινήσεις κατέχουν το δικό τους, ξεχωριστό ρόλο στην ιστορία της Formula 1, αξίζουν ένα φόρο τιμής.
Έτσι το f1retro.gr αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτό το έργο, όντας αρωγός στην προσπάθεια να καταστούν κτήμα του φίλαθλου κοινού του sport.
Μετά από πραγματικά δύσκολη επιλογή, σας παρουσιάζει τις 10 κορυφαίες στιγμές των καμικάζι αυτοκτονίας, παραθέτοντας όμως πρώτα ορισμένες διευκρινίσεις:

-Στη λίστα περιλαμβάνονται ατυχήματα της χρονικής περιόδου 1987-2007, στα οποία η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά ή κατά το μεγαλύτερο μέρος της, στον Ιάπωνα οδηγό που συμμετείχε σε αυτά.
-Δεν περιλήφθηκε στη λίστα καμία ξεχωριστή στιγμή του Taki Inoue, καθώς για αυτές τις στιγμές μπορείτε να διαβάσετε στο ομώνυμο αφιέρωμα.

Το top 10 λοιπόν, σε αντίστροφη σειρά:

10. Ukyo Katayama – GP Πορτογαλίας 1995

Ένας από τους καλύτερους Ιάπωνες οδηγούς που έτρεξαν στη Formula 1 σε μια τρομακτική στιγμή, με την Tyrrell να φέρνει πιρουέτες μετά τη σύγκρουση με τη Minardi του Luca Badoer και την Pacific του Andrea Montermini:

9. Satoru Nakajima – GP Μεξικού 1987

O πρώτος Ιάπωνας που συμμετείχε full time στη Formula 1 (με τις ευλογίες της Honda, που παρείχε κινητήρες στη Lotus) ''ξεχνάει'' να πατήσει το φρένο και παρασύρει σε εγκατάλειψη τόσο τις 2 McLaren των Alain Prost και Stefan Johansson όσο και τη Zakspeed του Christian Danner:

8. Takuma Sato – GP Ιταλίας 2002

Άλλος ένας Ιάπωνας που εισήλθε στο sport με τις ευλογίες της Honda, με καλύτερες προοπτικές από όλους τους συμπατριώτες προκατόχους του.
Εντούτοις δεν απέφυγε τα λάθη, αν και βελτιώθηκε σημαντικά ως οδηγός στο πέρασμα των ετών.
Εδώ στις κατατακτήριες δοκιμές της Monza, χάνει τον έλεγχο της Jordan EJ12 πατώντας στο γρασίδι και εμβολίζει τη McLaren του Kimi Raikkonen:

7. Takuma Sato – GP Μαλαισίας 2002

Takuma και πάλι, σε μία σύγκρουση προγενέστερης αυτής στη Monza με τον Raikkonen.
2ος αγώνας της χρονιάς στη Sepang, 2ος αγώνας στην καριέρα του Ιάπωνα, 1ο ''θύμα'' του καμικάζι ο team-mate του, Giancarlo Fisichella.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις κατατακτήριες δοκιμές του GP Αυστραλίας, 1ου αγώνα της χρονιάς, ο Sato έκανε χρόνο για να προκριθεί στον αγώνα με το μονοθέσιο του Ιταλού, καθώς είχε καταστρέψει ολοσχερώς τόσο το δικό του, όσο και το εφεδρικό μονοθέσιο.
O Fisico φοβόταν ότι θα του καταστρέψει και το δικό του, φόβοι που δεν επιβεβαιώθηκαν όμως στο Albert Park, αλλά στη Sepang.
2.18 και μετά, η σύγκρουση μέσα από την onboard κάμερα του Juan Pablo Montoya:

6. Toranosuke Takagi – GP Ιαπωνίας 1998

''Με όποιο δάσκαλο καθήσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις'', μια παροιμία που ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του Toranosuke Takagi.
Με μέντορα τον Satoru Nakajima, φαντάζει φυσιολογικό το γεγονός ότι ο Tora επιχείρησε μια κίνηση-καμικάζι προκειμένου να προσπεράσει τον Esteban Tuero στα φρένα για το Casino Triangle.
Μια κίνηση που κατέληξε στην εγκατάλειψη και των 2 οδηγών, με παράπλευρο ''θύμα'' τον Michael Schumacher, που είχε κλατάρισμα πατώντας πάνω στα θραύσματα της Tyrrell και της Minardi:

5. Toranosuke Takagi – GP Ιταλίας 1999

Σε μια κίνηση που θυμίζει πολύ την αντίστοιχη του Satoru Nakajima στο GP Μεξικού το 1987, ο Tora εμβολίζει στο τέλος της μεγάλης ευθείας της Monza τη Minardi του Luca Badoer, βγάζοντας τον Ιταλό εκτός αγώνα.
Φήμες που υποστηρίζουν ότι ο Takagi ''φούντωνε'' όταν έβλεπε μπροστά του Minardi, κρίνονται ως κακοήθεις:

4. Satoru Nakajima – GP Ουγγαρίας 1989

Ο Derek Warwick εξέρχεται από τα pits και βλέπει στον καθρέφτη του τη Lotus του Nakajima να περνά πάνω από το εμπρός δεξί ελαστικό της Arrows, ευτυχώς χωρίς συνέπειες για τον ίδιο.
Ο δάσκαλος του Takagi σε άλλη μία μεγάλη στιγμή του:

3. Kazuki Nakajima – GP Βραζιλίας 2007

''Το μήλο κάτω απ'τη μηλιά θα πέσει'' λέει μια άλλη παροιμία κι όταν ''μηλιά'' είναι ο Satoru Nakajima, το ''μήλο'' θα είναι κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσή του.
Ο γιος του Satoru, ο Kazuki Nakajima, ίσως ο χειρότερος οδηγός που πέρασε ποτέ από τη Williams (ας όψεται η Toyota γι'αυτό) πρόσφερε ουκ ολίγες στιγμές συγκίνησης εντός πίστας κατά την παρουσία του στη Formula 1.
Η κορυφαία όμως στιγμή του Ιάπωνα συνέβη εντός του pitlane του Interlagos.
Πρώτος του αγώνας, πρώτο του pit stop, πρώτη φορά που οι μηχανικοί κατάλαβαν με ποιον οδηγό θα είχαν να συνεργαστούν στο εξής:

2. Yuji Ide – GP Αγίου Μαρίνου 2006

Όταν η FIA ανακαλεί τη superlicence κάποιου οδηγού, το πράττει είτε για λόγους ασφάλειας των υπόλοιπων οδηγών είτε διότι έχει προσωπικές διαφορές μαζί του.
Στην περίπτωση του Yuji Ide, ισχύει κατηγορηματικά το δεύτερο.
Ο Christijan Albers είδε τη Midland του να κάνει πιρουέτες λόγω του ότι βρέθηκε σε λάθος θέση τη λάθος στιγμή.
Κι ένας εξολοθρευτής όπως ο Yuji, δε συγχωρεί τέτοια λάθη:

1. Aguri Suzuki – GP Μεξικού 1990

Ο οδηγός που προσέλαβε ως ιδιοκτήτης ομάδας τον Yuji Ide λίγα χρόνια αργότερα, σε μια στιγμή που πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή στα σχολεία εκμάθησης αγωνιστικής οδήγησης.
Με το οδόστρωμα στην κεντρική ευθεία εκκίνησης-τερματισμού της πίστας βρεγμένο, ο Suzuki αποφασίζει να θερμάνει τα ελαστικά του.
Για τα ελαστικά δε ξέρουμε, σίγουρα πάντως ο Gerard Larrousse ανέβασε θερμοκρασία βλέποντας τον Ιάπωνα να ρίχνει τη Lola 90 στον τοίχο: